« مسافر »

 دیگه با خودت اینجوری بد نباش 

 تو آغوش جاده مردد نباش 

 آخه سهم تو رفتنه میدونم 

 به من زل بزن از چشات می خونم  

 تو با رفتنت زنده می شی عزیز  

 یه جایی تو راهت غمو دور بریز 

 یه جایی که آغاز حسی نوئه 

 همه فرصتا توی دست توئه  

 قدمهاتو نشمار که نزدیکه دور 

 بذار خوش قدم شه خطوط عبور 

 تنت رو به آغوش گرمی بگیر 

 بیا آسمونو ببین سر بزیر 

 دیگه جا بزار توی راه کفشتو 

 مثه بچه گی ها سبک تر بدو 

 اگه حتی جاده تموم شه یه روز 

 می دونم که میری مسیرو هنوز