مرا عذاب می دهی، مرا فریب می دهی
مرا گرسنه می کنی، امید سیب می دهی
در آرزوی بوسه یی تنم به گر نشسته و
دوباره بی تفاوتی، مرا نهیب می دهی
خدا همیشه شاهد ِ تمام عشق پاک من
مرا به باد تهمتی، چنین عجیب می دهی
ببین که آخر خط و رها میان برزخم
به یک بهشت کاغذی، مرا فریب می دهی ...
سلام
من خیلی از شعر سر در نمیارم ولی خوندم خوشم اومد
موفق وشاد باشید
براوو
خیلی باحال بود.
درود ...لذت بردم واز آشنایی با شما شاد...
خواهم آمد
وخودم را با تو به کجاها خواهم برد
میدانم حس غریبی است اما
کوچک خواهم شد...
وسترون بال خواهم زد...
عالی بود اقای جوادی
به یک بهشت
سلام
شعرزیباتو خوندم ...موفق باشی.
ممنون که دعا می کنین.
خدا همه عزیزاتونو تا همیشه واستون سالم نگه داره.
الهی امین