شعرهای بنیامین جوادی

احساس می کنم هر روز می میرم و فردا کسی با توطئه ای زنده ام می کند ...

شعرهای بنیامین جوادی

احساس می کنم هر روز می میرم و فردا کسی با توطئه ای زنده ام می کند ...

« دختر گل فروش »

دختر درون شب رها گل می فروشد

 

« خانم ! بیا ، آقا ! شما » گل می فروشد

 

تا پاسی از شب بیدریغ و بی توقف

 

درازدحامی سایه سا گل می فروشد

 

هرگز نپرسید از خودش با تیغ صد چشم

 

چشمان پاک او چرا گل می فروشد

 

شاید برای اینکه دیگر مرد خانه ست

 

از کودکی هایش جدا گل می فروشد

 

دیگر برایش روز و شب فرقی ندارد

 

وقتی کنار غصه ها گل می فروشد

 

امشب هوا سرد است و او در حبس بوران

 

تا انتهای ماجرا گل می فروشد

 

فردا تن بی جان او بر دست کوچه

 

با یاد او حالا خدا گل می فروشد

 

                      ...

 

در شهر دیگر دختری با نام نرگس

 

در فقر کوچه بی صدا گل می فروشد

 

نظرات 4 + ارسال نظر
doshanbe دوشنبه 1 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 02:55 ب.ظ

dokhtar gol miforooshad va zan tan

نل دوشنبه 1 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 05:09 ب.ظ

میروی؟؟؟؟
!!! برو
اما قبل از رفتن روی مرا بپوشان
........بعد از تو دیگر خیلی سردم خواهد شد
!!! اکنون برو
!! نه نرو
..... قبل از رفتن چراغ ها را روشن کن و آخه من از تاریکی میترسم
!! اکنون برو
!! نه
نه نرو
قبل از رفتن خاطراتت را بگذار بماند
............. من با خاطرات تو زنده ام
! اکنون برو
.................. ...........
..............
......... نه نرووووووووووووو

نل یکشنبه 7 مرداد‌ماه سال 1386 ساعت 08:33 ق.ظ

سلام
اقا بنیامین من این شعر شما رو خیلی دوست دارم
وقتی خودتون می خونین دیگه بیشتر

نل دوشنبه 5 شهریور‌ماه سال 1386 ساعت 10:27 ق.ظ

هشتم
خودتو تو کوچه پس کوچه های این راه هدف دار گم نکن . شاید دیگه کنار این راه هدف دار که یه جاده خاکی هم هست مال تو نشه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد