« بهشت کاغذی »

 

 

مرا عذاب می دهی، مرا فریب می دهی

 

مرا گرسنه می کنی، امید سیب می دهی

 

در آرزوی بوسه یی تنم به گر نشسته و

 

دوباره بی تفاوتی، مرا نهیب می دهی

 

خدا همیشه شاهد ِ تمام عشق پاک من

 

مرا به باد تهمتی، چنین عجیب می دهی

 

ببین که آخر خط و رها میان برزخم

 

به یک بهشت کاغذی، مرا فریب می دهی ...