« دخیل »

 

تا عریانی روحت را به نظاره بنشینم

 

از حجاب هزار دخیل بگذرم

 

میعاد ما بهشت

 

حوالی همان بوسه های گُر گرفته ی همیشه

 

تا تنت جاده مه آلود بود و پای آبله ...